ماهی

می نشینم لب حوض
ماهیان داخل آن
غبطه خوردند به حال خوش من
که مگر آزادم
در قفس، داخل حوض
ماهیان می خوانند
"هر کسی خارج این غمکده بود آزاد است"
طفلک ماهی
با آن دل کمتر ز دل من
کاش ماهی
می دید
که من هم چون خود او در قفسی زندانم
باز آبی
داخل حوض برایش هست
اما من
نه هوایی و نه بادی
از برایم نیست!
از غذای رنج، پس غذای شلاق
سیر گشتم که مهیای سفرها باشم
از برای بودن
من برای تو
هدیه ای از ده دورافتاده
خواهم آورد به پست باد
هدیه را باز کن و شادی کن
من برایت دارم
خوبی، آزادی
رنگ پولک، قرمز
رنگ خونم، قرمز
شستشویش دادم
دیگر
پولکت رنگ نبود!
چون خونم دیگر
قرمز و سرخ نبود!
گفتمش ماهی را
کاش بودی
در روز رهایی
خوشحالم بودی