آسمان

"داروگ،
کی می رسد باران؟"

در پی تکه ی ابری، چشمهای بی فروغم
آسمان را درنوردیدند
در میان موج دودی از بلندیهای پست
آسمان خالیست، شاید!
یا که شاید فیلترینگی، ابرها را می زداید!
آرزو دارم ببینم آسمان را،
مثل آنطوری که می دیدش ارسطو، ابن سینا
مثل افلاطون و رازی
مثل شیرین، همچو فرهاد،
دوست دارم فیلسوفی در کتابش این نگارد:
"دود تاریکی که می سازد بشر
بر عمر خویش دارد اثر"
پس بیا با هم بسازیم
آسمانی بی دود
آسمانی آسمانی، رنگ آبی
مثل سابق