به یک بغل نیاز است

به یک بغل نیازاست!

کسی حاضر به پذیرفتن ما نیست ...

مادر،

که چند سال پیش؛ بهترین بغل بود

گفت که دیگر بزرگ شده ای!

آغوش من جای تو نیست

همه می تازند

همه در خوابند

همه می گویند: مزاحم دیرینم

همه در عزای گریه، می گریند

همه نمی بینند

مسافری خسته از دورانم

کسی این مسافر را

در مهمانسرای خود جای نداد ...

دل خسته،

خون گریه

ملول از روز بی درد

به یک بوسه نیاز است ...

با وجود نا امیدی

کسی این لب ناکام را

به کامش نرساند

همین که در نقش و نگارهای پر رنگ

جایی برای رنگ نداشت!

همان روند بی روند

همان رفیق بی رفیق

همان که دردهایش را

به چاه کوفه نیفکند!

و رحم این زمانه را

برای خویش طلب نکرد

هم اکنون که سفرم پایان است

در این امیدم این آخرین مقصد

سرانجام یابد!

سرانجامی بهتر از مرگ!

هر چند که این امید خود

با تمام غصه

با وجود نبود گریه

نا امید از رسیدن به مقصد

سرگردان است ...

هجران

مرهم درد دلم یاد تو شد / محرم راز دلم یاد تو شد
راضیم آنچه خدا می خواهد / این همه شعر و نوا کار تو شد
ضامن رسم اقاقی ها شد / چشم بیمار مرا یاری شد
یادی از عشق قناری هستی / مستی هر شب من راز تو شد
هر دم از نام تو آهی دارم / از نگاهت نگهم راهی شد
مردمان حیرت خود را گفتند / رمز پیروزی من اسم تو شد
ضاربی که بنگارد شعرت / یادی از نام حمید خواهد شد