بی کفن!

ننهد تلخی دنیا بر دلم هراس
که در آن سویش
همهمه ای در راه است
شورش و عزم جزیم
در دل مرد عزیز
خسته از جور زمان
بسته دل از همه کس
راهی کرب و بلا
آن نبیر مصطفا
در تفکر غوطه ور
دل به وسعت زمان
راز خلقت
سرور آزادگان
شب نشین آن خدای مهربان
بوسه گرم علی بر گردنش
بیمه کرد او را ز بیم آن جحیم
اولین آزاده مرد
از جفای روزگار
سرور اهل بهشت
شیعیان،
در این جهان
در وقت غوغا گریه ها سر می دهند
سینه ها شد چاک چاک
از جفای ناجوانمردان دین
حرفهایم اندک است
در مقابل بحر کبری بی کفن خوابیده است