مناجات یک گناهکار 1

خداوندا!
تویی بهترین معبود
تویی بهترین خالق
خدایا!
چه کنم؟
چه کنم که بهتر از وصف بزرگان در وضف تو نتوان نوشت. چون خودت آفریننده وصفی.
خداوندا!
اگر تونبودی راز دل خویش با چه کس میگفتم؟
مونس تنهایی های من چه کس بود؟
اگر نبودی چه کسی کمک حال و آرام بخش حال من می شد؟
اگر الطاف تو نبود، من اکنون که بودم؟ چه بودم؟ کجا بودم؟
اگر سایه رحمتت بر کل جهان سایه نیانداخته بود، بودن چه معنی داشت؟
درست است که من در زمره بندگان نیکت نیستم، ولی می دانم
تو همانی که خوان نعمتت بر جمله جهان چه خوب چه بد گسترده است.
تو همانی که جهان بی یاد تو آرام نمی گیرد.
خداوندا!
به خاطر آفریدگان برترت هم که شده الطافت را از ما دریغ نفرما زیرا جز سایه رحمت تو سایه دیگری بالای سر خود نداریم.
ما را در راه درستی که سرانجامش تویی قرار ده و در آن راه ثابت قدم بفرما، چرا که جز راه تو ما را بسوی سیاهی و ظلالت می کشاند.
آمین یا رب العالمین!