سلام

تولد کریم اهل بیت حضرت امام حسن مجتبی را به همه خوانندگان وبلاگ و همه مسلمانان تبریک می گوییم.

سال سوّم نیمه از ماهِ صیام

گفت زهرامرتضی را اِی هُمام 

خـواه تـا آیـد به نزدم قــابـلــه

گـو که پر درد است اینک حامله

آمد آن نوزاد سِبْطِ مصـطـفـی

قـلب زهرا پرشد از مهر و صفا

قابله گفت اِی علی نامش چه باد؟

گــفت حیدر: کُن ز احمد اِنقیاد

پس بیامد مصطفی در آن سرا

در بغل بـگـرفـت آنـدم بـچـّه را

طفل را پیچاند در بُردی سفیـد

گــفت: نـام او زِ رب باید رسی

دمنـتـظر ماندند آن جا مـرد و زن

پیک حق آمدبگفت او را حَسن

گفت احمد نام را هم بعد از آن

خــواند درگـوش  یمینِ او اَذان

هم اقامه خواند درگوشِ یسارباد

عایـی تا شود بهرش حصار

امر کـردش بر عَقیقِه بعد از آن

تاشـود طفل ازحوادث درامان

مصطفی هر روز نزد طفل رفت

کرد سـنّتها همی تاروزِ هفت

سر تراشیدش خُلوقی زد به سر

کرد اِمراری  ز موسی آن پسر

سنَّت و تَعْویذ و تَصْدیق و دعا

مـی دهـد نـوزاد را رنـگِ  خدا

بوسه زد  احمد  به رویِ مجتبی

او بپـیـچاندش حسن را باعَبا

بود مهمان دار بابا، فاطمه

فخر کردی زان سبب او بر همه

برگرفته از کتاب مثنوی ریحانة الرسول/محسن سید اسماعیلی