پروانه

روانه شو!
همچو پروانه
پی گلهای قشنگ و تک دشت
بالهایت را نچین
لمس کن چهره سرخ تفکر را
در تمام این دشت
تک گلی زیبنده است
می روی بر گل لاله هر روز
مست و مستانه
شاد و خرم، سر حال
سرخی آلاله
خنده های پاکش
چهره معصومش
در دلت باز شود روزنه عشق دگر بار
دیگر،
لاله های دشت همسایه
میزبانم نیستند ...